je suis rien

(Westland, 8 juni 2024, nummer 446). Wethouder Carlieke van Staalduinen (Westland Verstandig) doet een stapje terug maar blijft aan het werk. Een koel en zakelijk bericht dat alleen met drie woorden bijna een menselijk tintje krijgt: vanwege persoonlijke omstandigheden.
Menigeen zal zich afvragen of zo’n bericht vanwege de privacy nodig is maar als besturend politicus zit je nu eenmaal in een glazen huis. En in een stad die nog zo vaak een dorp is weet je ook dat er al gauw ‘allerlei verhalen’ op straat komen te liggen. Zeker bij politici.

Empathisch professioneel
Maar als je er dan toch een bericht over maakt mag je verwachten dat dat empathisch professioneel gebeurt. In ieder geval niet op deze manier die niet uitnodigt maar schreeuwt om speculatie. Een ernstige ziekte, iets in de familie of toch een burn-out?
Antwoord, het is vooralsnog allemaal preventief, Carlieke gaat even ‘de molen in’. Dat betekent dat haar agenda iets anders dan normaal wordt ingevuld, geen tijd voor minder belangrijke zaken. Wel bij commissie- en raadsvergaderingen, niet naar ‘lange’ echtparen of 100-jarigen. Als die veranderingen niet waren gemeld had waarschijnlijk niemand iets gemerkt. Eventjes nog niks zeggen toch misschien verstandiger?

Sterkte
Stilzwijgen was mogelijk ook menselijker geweest dan alleen maar kil naar persoonlijke omstandigheden wijzen. De openbare raadsledenbrief wordt afgesloten dat er geen aanleiding is haar portefeuille te verdelen over de andere collegeleden. Een ‘toi,toi’ of ‘sterkte’ had de ondertekenende burgemeester niet misstaan.
Trouwens, was hij het niet die onlangs na een polariserende raadsvergadering de gekozenen opriep om te proberen op een collegiale en respectvolle manier met elkaar om te gaan?

Hangjongeren en hondenpoep
Jarenlang werd dorpsjournalistiek gekarakteriseerd door berichten over lastige hangjongeren en vooral hondenpoep. Soms lijkt die tijd, ook bij de VVD, terug te komen, want in maart stelden de liberalen weer gewoon raadsvragen over overlast van hondenpoep. Daar moest toen iedereen om grinniken, zelfs humorlozen moeten nu lachen om de antwoorden. Die zijn nog leuker…
Wethouder Michiel Ferwerda (GemeenteBelang Westland) schrijft namelijk dat er in Westland een opruimplicht is voor de uitwerpselen van honden. Dat de gemeente daarvoor jaarlijks ca. 3.750.000 hondenpoepzakjes uitdeelt, via 270 speciale hondenpoepzakje-dispensers (!). Gratis. Uitwerpselen, die, soms nog warm, in zo’n 2000 prullenbakken kunnen worden gegooid.

Enkele VVD-raadsleden – ‘gewapend’ tegen hondenpoep – op werkbezoek. FOTO PR

Onherkenbaar ‘in burger’
Hondenpoep staat laag op de agenda van de gemeente Westland. In gewoon Nederlands betekent dat dat er alleen bij heterdaad ingegrepen wordt. Klachten  worden gebundeld. In de laatste anderhalf jaar waren dat er in Monster volgens de gemeente 45, hoeveel in andere kernen is onduidelijk.
In Westland worden die krachtdadig opgepakt. Boa’s surveilleren dan vier keer per jaar een week een halve dag, onherkenbaar ‘in burger’. Neem gerust de tijd om die laatste zin nog een keer te lezen.

Wél gezien
En de wethouder – die moet thuis wel een of meer honden hebben – vertelt daarna dat er door dat ‘laag-op-de-agenda’-beleid in 2023 en ook in 2024 géén boetes zijn uitgeschreven voor het laten poepen van honden in de openbare ruimte.
Want de acties van de uniformloze handhavers leverden namelijk geen strafbare feiten op, geen hond werd poepend betrapt. En, hou je buik vast: Handhavers in uniform hebben wél gezien dat hondenbezitters de hondenpoep opruimden!

De rubriek ‘je suis rien’ is een boeketje columnpjes, vaak maar van één alinea. Een clin d’oeil naar mezelf en de samenleving. Een knipoogje, soms met serieuze ondertoon.