Bouke ‘overleeft’ hoorzitting herbenoeming

(Westland, 3 juli 2024). Tussen voetbal, Verstappen, Tour en TT-geweld kon je dit weekend (verdicht) de hoorzitting beleven rond de toen nog bijna herbenoemde burgemeester Bouke Arends. Veel leuker dan vorige week die met de (gisteren beëdigde) kandidaat-ministers.
Die waren allemaal meer een knullig opgelezen of slecht gespeeld toneelstukje. Waarbij Tweede Kamerleden hoorzittend bij wijze van spreken werden ‘kaltgesteld’ omdat ze maar één vraag mochten stellen, soms nog eentje in een tweede ronde, maar verder niet mochten debatteren.
Dat ging wel anders bij Bouke. Tussen zweetpareltjes, soms ontspannen glimlachen.

Zelfs ervaren raadsleden moesten wel wennen aan de nieuwe situatie. Da’s logisch als je normaal gesproken bij de procedure van een burgemeesterlijke herbenoeming alleen maar via-via mee kunt doen. En alleen maar, positief of negatief, je stem kunt laten horen via je eigen fractievoorzitter die als lid van het seniorenconvent het jaarlijkse functioneringsgesprek met de burgemeester bijwoont.
En waarvan je ook weet dat die, en de andere fractieleiders, soms veel te beleefd en te netjes zijn om de Eerste Burger zelfs maar licht kritisch aan te spreken. Ja, burgemeester, goed, burgemeester, dank u, burgemeester…

Een beetje roder
PvdA-raadslid Nico de Gier durfde het positief eigenzinnig wel aan, wilde wel eens weten waarom Bouke –  immers zijn enige partijgenoot in het Westlandse politieke veld – niet wat vaker liet merken ook socialist te zijn. Objectief voorzitterschap mag in zo’n rechtse raad best een beetje roder, vindt hij.
Ook CDA-raadslid Cor van der Mark toonde ballen door Boukes binnenkomen bij raadsvergaderingen ter discussie te stellen. Da’s een typisch Verdilaan-taboe waarover raadsbreed stiekem lachwekkende ergernis bestaat.
Dit omdat Bouke dan als een lokale koning mét keten statig binnenschrijdt, de griffier als een soort lakei achter hem ‘meesleurend’. En politiek geïnteresseerd publiek, burgerinsprekers en anderen geen blik waardig gunt. Zelfs journalisten negeert hij! Wel ‘mooie’ beelden zijn dat op Caiway-kanaal 68. Heel hard ‘You never walk alone’ zou er perfect bij passen…

Ook humoristisch
Zonder een directe vraag merkte de immer alerte GBW’er André van den Berg wel richting Bouke op hoe het toch komt dat de burgemeester vergaderingen altijd gespannen en licht knorrig begint.
Om dan vaak een willekeurig raadslid (lees: Westland Verstandiger Peter Duijsens) verbaal ‘piketpalering’ eventjes te schofferen. En waarom hij naarmate de avond vordert aardiger en milder wordt? Nog sterker, tegen het einde zelfs leuk en – zij het Drents – ook humoristisch is. De reactie bleef in het midden.
Op de prangende vraag waarom Bouke niet vaker onder de middag tussen ambtenaren in het gemeentehuis een lunchje pakt maar liever een boterham met kaas thuis prefereert, kwam geen duidelijk antwoord.

Bouke herbenoemd. FOTO THIERRY SCHUT

Waar ligt Boukes hart
Natuurlijk was er ook lof en waren er complimenten over de inzet van de burgemeester, maar die leverden geen echt debat op. Wel werd er nog even ingehaakt op de vraag van oud-PvdA-wethouder Mohamed el Mokaddem die zich als columnist afvroeg of Boukes hart nu in Westland ligt of toch nog steeds in het oosten van het land waar hij jarenlang wethouder in Emmen was.
Natuurlijk reageerde hij dat hij inmiddels oprecht Westlander is maar uit de lichte stemverheffing concludeerden kritische raadsleden juist weer dat de vraag ‘Hoe lang blijft hij nog?’ ook nog wel aanwezig is.
Maar verder was deze illusoire docu tussen EK-voetbal, Verstapperdestap-gedoe, de Franse Tour en het motorgeweld van de Asser TT, al met al toch wel leuk. Als een soort Netflixiaanse aflevering van een politieke serie. Met de titel ‘Bouke will be back’.

Meer openbaar
De realiteit is inmiddels dat de voltallige gemeenteraad besluit hem vandaag als burgervader bij de Koning voor te dragen voor nog eens 6 jaar. Die hem daarna loyaal royaal benoemt.
Maar daarbij mag je ook hopen dat veel raadsleden inmiddels wel vinden dat het echt tijd is dat de poppenkast rond zo’n benoeming democratischer wordt. Zonder (vrijwel altijd) besloten vergaderingen. In ieder geval meer openbaar, te beginnen met een echte publiekelijke hoorzitting. En vooral tot op het bot doorvragende politici..

Rien van den Anker