(Westland, 13 juli 2024, nummer 451). Wethouder Anko Goudswaard van GemeenteBelang heeft vrijwel altijd zijn eigen regie in handen, is altijd onder controle. De laatste tijd iets minder, de reden: op 12 augustus is de Tour de France Femmes in Westland. Naarmate die dag nadert is Anko anders, onrustig Soms zelfs een beetje nerveus.
Important!
De eerste dag van dit sportieve vrouwenevenement gaat het van Rotterdam naar Den Haag, maar Anko lijkt die route niet echt belangrijk te vinden, echt ‘important’ is dat de wielerinnen door Westland fietsen. Vanuit Maassluis, Maasdijk ‘s-Gravenzande, Naaldwijk en Monster naar Den Haag. Zo’n 20 kilometer.
Anko is er al tijden mee bezig, zijn fanatiek enthousiasme gaat nog net niet zo ver dat hij een glimmend fietspakje heeft, al wil het verhaal dat hij ondertussen wel rondrijdt op een felgele fiets. In zijn hoofd draait de versnelling in ieder geval op volle toeren. En vooral niet aan een lekke band denken…
Wielercentrum van de wereld
Westland kleurt binnenkort geel, oranje is allang verdwenen. En de wereld zal dat weten ook. Hoeveel kijkers er komen weet ook Anko niet, maar de beelden gaan naar 190 landen, zo weet hij zeker, dus tel maar uit. En misschien komen we nog wel bij Dionne de Graaff in de Avondetappe.
En ‘Westland eventjes wielercentrum van de wereld’ mag wel wat kosten. Dat doet het ook, want deze week werd bekend dat er zo’n 2 ton extra wordt begroot. Nadat eerder was gemeld dat het ‘een koopje’ van slechts 10.000 euro’ was. Maar alleen een wielerende kniesoor die daar let op…
Half uur
Hoofdrolspelers zijn die dag een groep kabaalmakers die bestaat uit 154 wielrensters, 30 ploegauto’s en 150 motoren. Daarachter worden de wielrijdsters geflankeerd door een boeiende ‘eigen’ lokale, niet de echte, karavaan. Met veel reclameboys en sponsorende bobo’s, die als tegenprestatie een stukje tussen wielrensters mogen meerijden.
Bij elkaar duurt het feestje een half uur. Dat hangt wel af van de fietssnelheid, hoe hard de dames trappen, maar in die korte tijd gaan we het meemaken dat tout le monde gaat weten dat er in Westland kassen zijn. Althans dat hopen we.
Gele tomaten en veel glas
En tijdens dat ritje moet ook nog worden getoond wat er hier verder is te zien. In Frankrijk tonen ze dan de mooiste kastelen en de fraaiste natuurgebieden, hier moeten we het doen met gele tomaten, groente en bloemen. En veel glas. Er zijn al weilandplannen voor een Westlands ‘verhaal’, gemaakt van bloemen, dat een helikoper vanuit de lucht mooi kan ‘optekenen’, maar misschien komt er ook een immense ‘platte’ fiets, gemaakt van gele tomaten. Niemand weet nog niet precies waar het bedrijfsleven mee komt. Dat vindt Anko in zijn hart wel spannend..
(Franse) tv-regisseur
Hoe raar het klinkt maar hij hoopt dat er natuurlijk niks sportiefs gebeurt tijdens dat stukje Westland. In ieder geval geen demarrage met een kopgroep en een met 70 kilometer jagend, geclusterd peloton want spannende beelden leiden alleen maar af van ‘zijn’ Westlandse achtergrond. Liever een lange waaier. En laten we maar duimen dat de Vlaamse Lotte of de Nederlandse Anna niet onderuit gaan.
Want dan krijg je lang beelden van kruipende deelneemsters naast een platgereden berm te zien, geen Westland. Noch onze lieve heer, noch onze Anko, heeft grip op de beelden die de Franse ASO-televisieregisseur in zijn wijsheid uitzendt. Als diens maîtresse toevallig langs de Maasdijk woont krijgen we dat huis minutenlang te zien!
De rubriek ‘je suis rien’ is een boeketje columnpjes, vaak maar van één alinea. Een clin d’oeil naar mezelf en de samenleving. Een knipoogje, soms met serieuze ondertoon.